Het monnikenkerkhof

Cimetière Des Moines - Pairi Daiza

Een tuin waar er een serene kalmte heerst

Er heerst een serene kalmte, de wereld staat hier even stil. De bezoeker wordt ondergedompeld in een onwezenlijke sfeer van oneindige rust, de grondgedachte bij de stichting van de abdij van weleer.

Bij het overlijden van een monnik werd hij anoniem begraven. Dit in overeenstemming met zijn verlangen naar absolute nederigheid. Pas in de XVIIde eeuw werd het gebruikelijk om graven van een houten kruis te voorzien waarop de naam en overlijdensdatum van de overledene stond. Dit was niet te vergelijken met de praalgraven in kerken en kathedralen, waar de grafsteen vaak deel uitmaakte van de betegeling van een wandelgang. In de grote kloosters legde men meerdere kerkhoven aan, één voor elke klasse van de orde.